Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

Με νόμους του 1982 (δεν) εκσυγχρονίζεται η Αυτοδιοίκηση!




 Του Μανώλη Αντωνάκου    
 Γενικού Γραμματέα του Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου


          Ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα που αφορά τη λειτουργία του συνόλου της Αυτοδιοίκησης, αφορά την κυκλοφορία των απορριμματοφόρων των Δήμων και το μηνιαίο όριο (πλαφόν) χιλιομέτρων που επιτρέπεται να διανύουν, καθώς και η αντίστοιχη επιτρεπόμενη κατανάλωση καυσίμων.
          Πιο συγκεκριμένα, με την υπαρ΄ 1450/550/1982, ΦΕΚ 93 Β/3-3-1982 απόφαση του αείμνηστου Υπουργού Προεδρίας Κυβερνήσεως Μένιου Κουτσόγιωργα, καθορίστηκαν οι επιτρεπόμενες καταναλώσεις καυσίμων των κρατικών οχημάτων και των ΟΤΑ. Με εκείνη την απόφαση, δηλαδή την προ 32 ετών, καθορίστηκε ότι τα φορτηγά οχήματα και ειδικά όλων των υπηρεσιών ΝΠΔΔ ΟΤΑ κλπ, δικαιούνται καυσίμων για 1200 χιλιόμετρα μηνιαίως.
          Για την εποχή που λήφθηκε, η απόφαση ήταν επαρκής, ανταποκρινόταν και μπορώ να πω υπερκάλυπτε, τις ανάγκες.
          Από τότε μέχρι σήμερα έχουν περάσει 32 χρόνια!
          Η απόφαση δεν άλλαξε! Δεν τροποποιήθηκε!
          Όμως οι μικρές κοινότητες έγιναν Δήμοι με το πρόγραμμα “Καποδίστριας” το 1998. Τα γεωγραφικά όρια άλλαξαν, οι ανάγκες αυξήθηκαν. Η έκταση που έπρεπε να καλύπτουν τα οχήματα, κυρίως τα απορριμματοφόρα και τα φορτηγά πολλαπλασιάστηκε. Μετά δε την εφαρμογή του προγράμματος “Καλλικράτης”, τα όρια των Δήμων πολλαπλασιάστηκαν ακόμα περισσότερο. Ολόκληρα νησιά έγιναν ένας Δήμος, 5 ή 6 Καποδιστριακοί Δήμοι συνενώθηκαν σε έναν. Μεγάλοι Δήμοι στην Αττική συνενώθηκαν.
          Αποτέλεσμα ήταν, οι ανάγκες για καθαριότητα σε ημερήσια βάση να αυξηθούν ακόμα περισσότερο.
          Είναι αδιανόητο, λοιπόν, το 2014 να κυκλοφορούν απορριμματοφόρα, φορτηγά και λεωφορεία Δήμων υπό τον “περιορισμό” του χιλιομετρικού ορίου που τέθηκε το  1982 και μάλιστα όταν οι δαπάνες για τη λειτουργία τους δεν καλύπτονται από τον Κρατικό προϋπολογισμό, αλλά πληρώνονται απευθείας από τους Δημότες κάθε Δήμου, μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, αφού τα τέλη αυτά είναι ανταποδοτικά. Η διατήρηση του μειωμένου πλέον ορίου χιλιομέτρων ουσιαστικά έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση δρομολογίων, άρα τη μείωση υπηρεσιών καθαριότητας προς τους πολίτες, οι οποίοι πληρώνουν γι αυτό. Παράλληλα, με την μείωση των υπηρεσιών, εγκυμονεί και ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία, ιδιαίτερα βάσει των αυξημένων αναγκών καθαριότητας της σύγχρονης εποχής.
          Ας ασχοληθούν, λοιπόν, οι αρμόδιοι του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και ας τροποποιήσουν άμεσα την Υπουργική Απόφαση του 1982. Γιατί οι ανάγκες έχουν αυξηθεί και τα γεωγραφικά όρια έχουν αλλάξει. Και σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να υπάρχουν τέτοιοι περιορισμοί, γιατί με τα απορριμματοφόρα δε θα πάει κανένας Δήμαρχος και κανένας εργαζόμενος βόλτα! Αντίθετα, γυρνούν νύχτα-μέρα καθαρίζοντας τις πόλεις και μετά πηγαίνουν και στους ΧΥΤΑ.
          Αν υπολογιστεί η μέση ημερήσια απόσταση που διανύει κάθε όχημα για την καθαριότητα σε ένα Δήμο του λεκανοπεδίου ή της επαρχίας, μπορεί κάλλιστα να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα, τροποποιώντας άμεσα την απόφαση του 1982.
          Αν θέλουμε, λοιπόν, να μιλάμε για εκσυγχρονισμό της Αυτοδιοίκησης, ας πράξουμε τα αυτονόητα!



                                                                                                                      18/11/2014 

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014

ΝΑ ΜΗΝ ΑΔΙΚΗΘΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΝΑΥΤΙΚΟΙ ΨΑΡΑΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤ






Το τελευταίο διάστημα πληροφορήθηκα από συμπατριώτες  συνταξιούχους ναυτικούς   ψαράδες,  οι οποίοι λαμβάνουν σύνταξη από το Ναυτικό Απομαχικό  Ταμείο, ότι  έχοντας  στην κατοχή τους μια μικρή βάρκα   0,40 έως 0,50 κόρων  και επαγγελματική άδεια αλιείας, θεωρούνται από το ΝΑΤ ως απασχολούμενοι συνταξιούχοι  με  συνέπεια  να  υπόκεινται σε μείωση της σύνταξης  τους ,βάση του νόμου 3863/2010.
Μάλιστα δέχονταν τηλεφωνήματα από υπαλλήλους του ΝΑΤ οι οποίοι τους ενημέρωναν σχετικά.
Επικοινώνησα με το Πρόεδρο του ΝΑΤ   και του  έθεσα το  συγκεκριμένο θέμα.
Εκείνος με τη σειρά του ανέθεσε στις  αρμόδιες υπηρεσίες του ΝΑΤ  την εξέταση του θέματος .

Συνεχίζοντας όμως προσωπικά  τη διερεύνηση του προβλήματος  διαπίστωσα τα εξής:

1. Οι συνταξιούχοι ψαράδες που ασφαλίζονταν στον ΟΓΑ ως εν ενεργεία ψαράδεςκαι λαμβάνουν σύνταξη από τον ΟΓΑ, εξαιρούνται αυτών των περικοπών.
Και τίθεται το ερώτημα:
Είναι δυνατόν για τον ίδιο κλάδο να υπάρχουν δύο διαφορετικές πρακτικές άλλη από τον  ΟΓΑ και άλλη από το ΝΑΤ;

2
.Τι εννοεί ο νόμος  για την απασχόληση  των συνταξιούχων
;Προφανώς εννοεί έναν συνταξιούχο ο οποίος απασχολείται καθημερινά χρόνου γύρισμα  με πλήρες ωράριο και αμοιβή.
Έχει αυτό καμμία σχέση με τους ψαράδες οι οποίοι απασχολούνται απολύτως περιοδικά ,  που λόγω των καιρικών συνθηκών, (φουρτούνες) τους περισσότερους μήνες του χρόνου δεν μπορούν εξ .αντικειμένου να ψαρεύουν με τα μικρά βαρκάκια τους; Όχι φυσικά.

3. Μπορεί να αντιμετωπίζεται ένας μικροσυνταξιούχος αλιέας ως εφοπλιστής επειδή έχει μια βάρκα μισού κόρου ;

4. Δεν φτάνει που για αυτή τη μικρή του βάρκα και την έλάχιστη ετήσια δραστηριότητα του ,πληρώνει τεκμαρτό εισόδημα στην εφορία;

Αυτά τα ερωτήματα έθεσα στις αρμόδιες υπηρεσίες του ΝΑΤ με νεότερη επικοινωνία μου   μαζί τους , καθώς και στη αρμόδια υπηρεσία της Γενικής Γραμματείας Κοινωνικής Ασφάλισηςτου Υπουργείου Εργασίας, στη προσπάθεια μου να συμβάλλω στην επίλυση του προβλήματος αυτού.
Μετά τα παραπάνω και τις διαδοχικές συσκέψεις που έγιναν στο ΝΑΤ για το θέμα ,ενημερώθηκα ότι το ΝΑΤ μέσω της Νομικής του υπηρεσίας  απευθύνει ερώτημα τόσο στο υπουργείο Εργασίας όσο και στον ΟΓΑ, προκειμένου να εξετασθεί το θέμα που δικαιολογημένα έχει αναστατώσει αρκετούς συνταξιούχους του ΝΑΤ οι οποίοι είναι ψαράδες και ήδη κάποιοι κατέθεσαν  τις άδειες τους γιατί διαπίστωσαν ότι εάν τους γίνονταν οι μειώσεις αυτές στην σύνταξη τους   στην ουσία θα πλήρωναν και από τη τσέπη τους.
Θέλω να πιστεύω ότι θα πρυτανεύσει  η λογική και θα δοθεί η σωστή και δίκαιη λύση.
Για όλα τα παραπάνω ενημέρωσα τον αρμόδιο Υφυπουργό  Εργασίας Βασίλη Κεγκέρογλου ζητώντας του να παρέμβει για να αποκατασταθεί
η αδικία και να  πρυτανεύσει το δίκαιο και η λογική.